Het Zonnelied (Italiaans: Cantico del Frate Sole) is een gebed uit de rooms-katholieke traditie geschreven door de heilige Franciscus van Assisi.
Franciscus schreef dit gebed aan het einde van zijn leven vermoedelijk in de lente van het jaar 1225, toen hij zwaar ziek lag in San Damiano en de pijnlijke tekenen van stigmata vertoonde. Het Zonnelied bezingt de schepping in termen van broeder en zuster. Opmerkelijk is dat hij in het loflied niet alleen de mooie aspecten van de schepping weergeeft, maar ook ziekte en zelfs dood een plaats in het leven van de christen weet te geven.
Tekst[]
Originele tekst | Vertaling (Geschriften van Franciscus, 2006) |
---|---|
|
|
Muziek[]
- In 1948 verscheen een berijming van Hélène Nolthenius, op muziek gezet door Eliseus Bruning ofm.
- Een berijming van het lied van de hand van Jan Willem Schulte Nordholt is opgenomen als gezang 400 in het Liedboek voor de Kerken: Almachtige verheven Heer, halleluja.
- De Russische componiste Sofia Goebaidoelina maakte er een muziekstuk van, dat zij opdroeg aan de cellist Mstislav Rostropovich voor zijn zeventigste verjaardag (1997). Dit werk is opgenomen en uitgebracht op: The Canticle of the Sun (1997) and Music for Flute, Strings, and Percussion (1994). De eerste uitgevoerd door de cellist and dirigent Mstislav Rostropovich en de London Voices gedirigeerd door Ryusuke Numajiri, de tweede door de fluitist Emmanuel Pahud en het London Symphony Orchestra onder leiding van Rostropovich. Gubaidulina was bij beide opnamen aanwezig.
- Een versie die tegenwoordig vaak gezonden wordt, stamt van Richard van Grinsven ofm cap: Wees geprezen, mijn Heer, om uw schepsel, broeder Zon
- In 2000 zette ook Angelo Branduardi het lied op muziek. Hij zong het lied vanzelfsprekend in het Italiaans, maar ook in het Nederlands.
Bronnen
|
als:Sonnengesang (Franz von Assisi) cs:Píseň tvorstva fr:Laudes Creaturarum it:Cantico delle creature la:Laudes Creaturarum no:Solsangen pt:Cântico das Criaturas sv:Franciskus solsång