Sanctus

Het Sanctus is het derde vaste misgezang van het ordinarium van de H. Mis en is een onderdeel van het Eucharistisch gebed. Het komt na de prefatie en wordt genoemd naar het eerste woord van dit gebed. Na het Sanctus wort het Eucharistisch gebed vervolgd met de Canon en gaan de gelovigen knielen.

Het Sanctus bestaat eigenlijk uit twee delen: het Sanctus (gebaseerd op Jesaja 6:3) en het Benedictus (zie Mattheüs 21:9). Het eerste deel is overgenomen uit de liturgie van de synagoge, waar het op de sabbatmorgen gezongen wordt (het zgn "Keduscha"). Het is door Paus Sixtus I (115-125 n. Chr) ingevoerd in de liturgie en werd door priester en volk samen gezongen, het is daarmee waarschijnlijk het oudste stuk volkszang tijdens de mis. De tekst van het "Benedictus" (= gezegend die komt in de naam van de Heer) is ontleend aan de intocht van Jezus in Jeruzalem

Sanctus, Sanctus, Sanctus,

Heilig, heilig, heilig,

Dominus Deus Sabaoth;

De Heer, de God der hemelse machten!

Pleni sunt coeli et terra gloria tua.

Vol zijn hemel en aarde van uw heerlijkheid.

Hosanna in excelsis.

Hosanna in den hoge.

Benedictus, qui venit in nomine Domini.

Gezegend Hij die komt in de naam des Heren.

Hosanna in excelsis.

Hosanna in den hoge.

Nadat op het Tweede Vaticaans Concilie middels het document Sacrosanctum Concilium: Constitutie over de heilige Liturgie (4 december 1963) was besloten toestemming te geven de Mis naast het Latijn ook in de volkstaal te vieren, zijn er voor de Nederlandse en Belgische kerkprovincie vele acclamaties Heilig, Heilig gecomponeerd, waarin de Celebrant samen met een koor en de gelovige gemeenschap deze acclamatie samen zingen.

ar:قدوس (نشيد) cs:Sanctus da:Sanctus eo:Sanctus fi:Sanctus fr:Sanctus hr:Sanctus id:Sanctus it:Santo (liturgia) ko:상투스 la:Sanctus (prex) lt:Sanctus nn:Sanctus no:Sanctus pl:Sanctus pt:Sanctus ru:Sanctus sv:Sanctus vi:Thánh, Thánh, Thánh zh:三聖哉頌