Oecumene is afgeleid van het Griekse woord οἰκουμένη, oikoumenè d.w.z. "de bewoonde wereld". Met deze term wordt gewoonlijk een groeien naar religieuze eenheid aangeduid, verwant met het irenisme. In de brede betekenis kan dit gezien worden als een streven naar wereldwijde religieuze eenheid (eenheid van alle christelijke kerken). In de smallere betekenis bevordert de oecumene de eenheid, samenwerking of het onderlinge begrip tussen de diverse religieuze groepen of denominaties binnen een religie.
Binnen het Christendom wordt met oecumene meestal het naar elkaar toegroeien, elkaar leren verstaan en het samenwerken bedoeld tussen de verschillende christelijke denominaties, met name tussen de Rooms-katholieke Kerk en de denominaties die door het Schisma van 1054 en de Reformatie zijn ontstaan.
Het belangrijkste document in de christelijke oecumene is de verklaring van de Commissie voor Geloof en Kerkorde van de Wereldraad van Kerken over doop, eucharistie en ambt, ook bekend als het Lima-rapport, dat in 1982 verscheen.
De Franse priester en theoloog Yves Congar (1904-1995) was een belangrijk geleerde op dit terrein. De oecumenische praktijk kreeg onder meer vorm in de door Frère Roger gestichte interconfessionele communiteit van Taizé.
Gebruik binnen de Rooms-katholieke Kerk[]
Binnen de Rooms-katholieke Kerk wordt de term oecumene ook wel gebruikt om de eenheid van de Rooms-katholieke Kerk over de wereld aan te duiden. Het Tweede Vaticaans Concilie draagt (evenals de andere grote concilies) in die zin de naam van oecumenisch concilie, omdat op het concilie katholieke bisschoppen van de gehele wereld deelnamen. Het gebruik van deze betekenis sluit aan bij de ook buiten de Rooms-katholieke Kerk gangbare aanduiding als "oecumenische concilies" van zeven vroeg-christelijke concilies:
- Eerste Concilie van Nicea (325) - Algemeen oecumenisch concilie I
- Eerste concilie van Constantinopel (381) - Algemeen oecumenisch concilie II
- Concilie van Efeze (431) - Algemeen oecumenisch concilie III
- Concilie van Chalcedon (451) - Algemeen oecumenisch concilie IV
- Tweede concilie van Constantinopel (553) - Algemeen oecumenisch concilie V
- Derde concilie van Constantinopel (680) - Algemeen oecumenisch concilie VI
- Tweede Concilie van Nicea (787) - Algemeen oecumenisch concilie VII.
Het Tweede Vaticaans concilie geldt binnen de Rooms-katholieke Kerk als 21e oecumenische concilie.
Zie ook[]
- Oecumenische theologie
- Oecumenische gemeente
- Wereldraad van Kerken
- Unitatis Redintegratio, decreet van het Tweede Vaticaans Concilie (1962/1965) over oecumene
- Ut Unum Sint, encycliek uit 1995 van Paus Johannes Paulus II over de oecumene
- Pauselijke Raad ter Bevordering van de Eenheid van de Christenen
Externe link[]
|
Voor meer mediabestanden zie de categorie Ecumenism van Wikimedia Commons. |
bg:Екуменизъм bs:Ekumenizam ca:Ecumenisme cs:Ekumenismus da:Økumeni eo:Ekumeno fi:Ekumenia fr:Œcuménisme hr:Ekumenizam hu:Ökumenizmus ia:Ecumenismo id:Ekumenisme it:Ecumenismo ja:エキュメニズム ko:에큐메니컬 운동 lt:Ekumenizmas lv:Ekumēnisms ml:സഭൈക്യപ്രസ്ഥാനം nn:Økumenikk no:Økumenikk pl:Ekumenizm pt:Ecumenismo ro:Ecumenism ru:Экуменизм sk:Ekumenizmus sl:Ekumensko gibanje sq:Ekumenizmi sr:Екуменизам sv:Ekumenik sw:Ekumeni tr:Ekümeniklik uk:Екуменізм zh:普世教會合一運動