Religie kennis Wiki
Advertisement
in: Pagina's die ISBN magische koppelingen gebruiken, Boek uit het Nieuwe Testament, Evangelie

Evangelie naar Johannes

Sign in to edit

Het Evangelie volgens Johannes (vaak kortweg Johannes genoemd) is een van de boeken in het Nieuwe Testament van de Bijbel. Het is de vierde van de vier evangeliën. Het bevat een verslag van het leven van Jezus.

Auteur[]

De apostel Johannes wordt in de christelijke traditie beschouwd als de auteur van het evangelie. Het boek zelf noemt hem niet als schrijver. Wel verschijnt zijn naam in veel oude manuscripten als auteur.

Johannes noemt in zijn Bijbelboek zichzelf niet 'ik', maar 'hij', of 'de discipel die Jezus liefhad'.

De tekst van het evangelie bevat twee (niet heel eenduidige) verwijzingen die de schrijver met "de discipel die Jezus liefhad" (Joh 19:26-35 en 21:20-24) identificeren. Het ligt voor de hand - al zegt de tekst dit niet uitdrukkelijk - deze met de apostel Johannes te identificeren. Van de drie die Jezus bijzonder na aan het hart lagen, Johannes, Petrus en Jakobus, is Jakobus reeds in het jaar 44 gestorven (Handelingen 12:2) en Petrus wordt duidelijk niet bedoeld (Joh. 13:15).

Een van de huidige theorieën is dat de eigenlijke auteur Lazarus was, waarvan soms ook wel aangenomen wordt dat hij de werkelijke 'geliefde discipel' was.[1]

Diverse theologen en bijbelwetenschappers ontkennen echter dat of betwijfelen of zowel het Evangelie van Johannes als het eveneens Nieuw Testamentische Bijbelboek de Openbaring van Johannes door eenzelfde persoon zou zijn geschreven.

Ontstaan[]

Omdat van de traditionele auteur, de apostel Johannes, al in de tijd van Papias werd aangenomen dat hij tegen het eind van zijn leven in Efeze woonde (een belangrijk centrum van het christelijk geloof na de val van Jeruzalem in 70 n. Chr.), namen velen aan dat het evangelie in die stad geschreven werd.
Wetenschappelijk onderzoek liet in de 19e eeuw twijfel rijzen over het auteurschap van Johannes. De ontstaansdatum werd decennia later gelegd. F.C. Baur suggereerde het jaartal 160. In 1934 publiceerde C.H. Roberts een stukje papyrus (P52 = Papyrus Ryl. Gr. 457) dat enkele verzen uit het evangelie van Johannes, een handschrift dat hij dateerde als in de eerste helft van de tweede eeuw. Hoewel sommige experts in de paleografie bezwaar maakten en meenden dat het manuscript niet zo nauwkeurig kan worden gedateerd, wordt algemeen erkend dat dit de oudste tekst is met een deel van het Nieuwe Testament.

De Bodmer II papyrus bevat de eerste 14 hoofdstukken van dit evangelie, en dateert van rond 200.

Alhoewel er dus diverse speculaties zijn over het tijdstip van ontstaan wordt er dikwijls van uitgegaan dat het Evangelie naar Johannes rond 90-110 zijn vorm heeft gekregen.

Inhoud[]

Na de proloog (1:1-5) begint het verhalende deel van dit evangelie met vers 6, en bestaat uit twee delen. Het eerste deel (1:6 vv. t/m 12) bevat het verhaal van Jezus' openbare optreden van de tijd van zijn aankondiging door Johannes de Doper tot het einde hiervan. Het tweede deel (13-21) laat Jezus zien in zijn privéleven en zijn samen zijn met zijn directe volgelingen (13-17). Het bevat ook een verslag van zijn lijden en van zijn verschijningen aan zijn discipelen na zijn opwekking (18-21).

Hoofdstuk 17 bevat het Hogepriesterlijke Gebed.

Johannes 7:53-8:11, het verhaal van de overspelige vrouw, is een latere toevoeging. Sommige handschriften van Lucas hebben deze tekst tussen Lucas 21 en 22. Het taalgebruik doet ook meer aan Lucas dan aan Johannes denken.

De woorden vanaf vers 12 kunnen door hun "Ik ben" uitspraken ook tot de cluster rond hoofdstuk 14 beschouwd worden.

Kenmerken[]

De kenmerken van dit evangelie komen naar voren in

  1. de mystieke relatie van de Zoon met God de Vader
  2. de verlosser tot de gelovigen
  3. de aankondiging van de Heilige Geest als Trooster voor de gelovigen (in het Grieks parakleet genoemd).
  4. de prominente plaats die voor liefde als element van het christelijk karakter wordt ingeruimd.

Het boek is voornamelijk aan niet-Joodse christenen gericht. Dat is te merken aan de vele parenthesen (uitleggingen direct na een bepaald woord, bijvoorbeeld: sabbat, de joodse rustdag). Een typisch stijlkenmerk van het evangelie van Johannes is ook de ironie zoals wanneer het volk de keuze krijgt tussen Barabbas en Jezus (de eerste naam betekent letterlijk Zoon van Vader, de andere is volgens christenen de Zoon van God).

Kritiek[]

Critici hebben aangevoerd dat sommige passages in dit boek antisemitisch zouden zijn en dat deze passages de zienswijze van christenen ten aanzien van de Joden zouden hebben beïnvloed of geschapen.

Johannes Passion[]

Johann Sebastian Bach componeerde een oratorium, de Johannes Passion (BWV 245), naar dit evangelie.

Externe link[]

Op bovengenoemde site staan rechtsboven ook andere vertalingen aangegeven:


Bronnen, noten en/of referenties[]

Bronnen, noten en/of referenties:

  1. ↑ Peter van 't Riet, Het evangelie uit het leerhuis van Lazarus - Een speurtocht naar de joodse herkomst van het vierde evangelie, 1996, Ten Have - Baarn, ISBN 9025946666
Oude Testament / Tenach : De Wet / Thora

Nieuwe Testament: Evangeliën

Matteüs · Marcus · Lucas · Johannes · Geschiedenis van de eerste christenen · Handelingen · De brieven van de apostelen · Romeinen · I Korintiërs · II Korintiërs · Galaten · Efeziërs · Filippenzen · Kolossenzen · I Tessalonicenzen · II Tessalonicenzen · I Timoteüs · II Timoteüs · Titus · Filemon · Hebreeën · Jakobus · I Petrus · II Petrus · I Johannes · II Johannes · III Johannes · Judas · Openbaring · Openbaring



Wikipedia
Wikipedia
 Deze pagina maakt gebruik van (een gedeelte) van Wikipedia. Het originele artikel is terug te vinden op Evangelie naar Johannes. De lijst van auteurs is te je vinden op page history. Net zoals de Religie Wiki is Wikipedia ook beschikbaar onder de voorwaarden van de GNU Free Documentation License.
Wiki-inhoud is beschikbaar onder CC-BY-SA tenzij anders vermeld.
Advertisement