Conclaaf van 1978 (oktober)

Conclaaf van 1978
Bestand:COA Cardinal Camerlingue template.svg
Sedisvacatie
Overleden paus	Johannes Paulus I
Gekozen paus	Johannes Paulus II Geboren: Karol Józef Wojtyła Vlag van Polen Polen
Camerlengo	Jean-Marie Villot
Deken	Carlo Confalonieri
Kiesgerechtigde kardinalen	111
Aanwezige kardinalen	111
Aantal stemronden	8
Periode en plaats
Begin sedisvacatie	28 september 1978
Begin verkiezing	14 oktober 1978
Uiteindelijke verkiezing	16 oktober 1978
Duur sedisvacatie	18 dagen
Duur verkiezing	3 dagen
Locatie	Rome
Chronologie
Conclaaf van 1978 (augustus)   Conclaaf van 1978   Conclaaf van 2005
Portaal  Portaalicoon   Christendom

Het Conclaaf van oktober 1978 volgde op de plotselinge dood van Paus Johannes Paulus I, die amper een maand na zijn verkiezing onverwacht was overleden. Dit conclaaf volgde dus zes weken na het Conclaaf van augustus 1978.

In de Sixtijnse Kapel kwamen de 111 kiesgerechtigde kardinalen bijeen. Vooraf werd rekening gehouden met twee grote kanshebbers: Giuseppe kardinaal Siri, de conservatieve aartsbisschop van Genua, die ook al in 1958, 1963 en bij het eerdere conclaaf van 1978 als papabile had gegolden, en de aartsbisschop van Florence: Giovanni kardinaal Benelli, een persoonlijke vriend van Johannes Paulus I, en de grote pausmaker tijdens het conclaaf van augustus.

Voorafgaand aan het conclaaf publiceerde het Spaanse tijdschrift Blanco y Negro een analyse van de verschillende stromingen binnen het College van kardinalen. Het tijdschrift onderscheidde vier stromingen: een groep van gematigde Montinianen, aangevoerd door kardinaal Benelli, die vastbesloten was om het Concilie-gezinde beleid van Paus Paulus VI voort te zetten. Een tweede groep bestond uit hervormingsgezinde Montinianen: zij die het beleid van Paulus VI steunden, maar die aandrongen op nog meer liberalisering binnen de kerk. Tot deze stroming rekende het tijdschrift: Willebrands, Marty en Enrique y Tarancón. De meeste aanhangers van deze stroming waren niet-Italiaanse Europeanen. Daarnaast was er een derde blok: dat van de kardinalen uit de Derde Wereld, aangevoerd door de aartsbisschop van Ouagadougou: Paul Zoungrana. Ten slotte waren er de conservatieven. een groep bestaand uit 28 kardinalen. In deze groep bevonden zich de meeste Curiekardinalen, een aantal kardinalen uit Zuid-Amerika en de kardinalen uit Oost-Europa, waaronder volgens het tijdschrift Blanco y Negro Wojtyla en de Hongaarse primaat László Lékai golden als papabile.

Naar verluidt gingen Benelli en Siri lange tijd gelijk op, zonder dat een van beide evenwel de vereiste tweederdemeerderheid wist te verwerven. Het schijnt dat de invloedrijke aartsbisschop van Wenen, Franz kardinaal König uiteindelijk het voorstel heeft gedaan om, bij wijze van compromis, Karol Wojtyla, de aartsbisschop van Kraków, te kiezen.

Reconstructie van de vier stemrondes

Volgens de reconstructie, gemaakt door Francis A. Burkle-Young, verliepen de stemrondes als volgt:

De kolommen kunnen per stemronde gesorteerd worden;
nogmaals klikken voor omgekeerde sortering.

Kandidaat	Stemmen eerste ronde	Stemmen tweede ronde	Stemmen derde ronde	Stemmen vierde ronde	Stemmen vijfde ronde	Stemmen zesde ronde	Stemmen zevende ronde	Stemmen achtste ronde
Giuseppe Siri	23	11	5	-	-	-	-	-
Giovanni Benelli	22	40	45	65	70	59	38	14
Corrado Ursi	18	18	18	-	-	-	-	-
Pericle Felici	17	30	27	-	-	-	-	-
Salvatore Pappalardo	15	-	-	-	-	-	-	-
Ugo Poletti	4	-	-	-	-	-	-	-
Bernardin Gantin	3	-	-	-	-	-	-	-
Johannes Willebrands	2	-	-	-	-	-	-	-
Basil Hume	1	-	-	-	-	-	-	-
Jaime Sin	1	-	-	-	-	-	-	-
Karol Woytiła	-	9	9	24	40	52	73	97
Giovanni Colombo	-	-	-	14	1	-	-	-
Anderen	-	-	7	4	-	-	-	-
totaal	111	111	111	111	111	111	111	111

Referenties

fi:Vuoden 1978 toinen konklaavi it:Conclave dell'ottobre 1978 no:Konklavet oktober 1978 pl:Konklawe 1978 (Jan Paweł II) pt:Conclave de outubro de 1978 ru:Конклав 1978 года (октябрь)