Albertus Magnus, fresco van Tommaso da Modena, Treviso, Italië (1352).
Schilderij van Joos (Justus) van Gent, Urbino, omstreeks 1475
Albertus Magnus gedenkteken aan de Universiteit Keulen
Albertus Magnus (ook Albertus de Grote of Albert von Lauingen genoemd) (Lauingen (Donau), Zwaben, ca. 1200 - Keulen, 15 november 1280) was een Duitse filosoof en theoloog.
Albertus Magnus werd Doctor Universalis genoemd als erkenning voor zijn grote kennis op alle wetenschapsgebieden.
Leven[]
Albertus werd rond 1200 als de oudste zoon van de graaf van Bollstädt in Lauingen geboren. Over zijn vroegste jeugd is niet veel bekend. Hij ging naar de universiteit van Padua om de vrije kunsten te studeren. Onder de indruk van de preken van Jordanus van Saksen, de opvolger van Dominicus Guzman, stichter van de Dominicanen orde, trad hij in 1223 in bij de dominicanen in Padua en vervolgde daar en in Bologna zijn theologie-studie. Vanaf 1228 gaf hij in de kloosters te Regensburg, Freiburg, Straatsburg, Hildesheim en Keulen onderwijs in de theologie. De communiteit van Keulen stuurde Albertus in 1243/44 naar Parijs, waar hij kennismaakte met het gedachtegoed van Aristoteles en Averroës. In 1247 behaalde hij daar de graad van magister in de theologie en doceerde met veel succes. Onder zijn gehoor was zijn medebroeder Thomas van Aquino, die Albertus in 1248 naar Keulen volgde, waar Albertus de leiding kreeg van het nieuwe Studium Generale van de dominicanen. In Keulen doceerde hij vooral de filosofische en natuurwetenschappelijke werken van Aristoteles en gaf Keulen zo de reputatie van centrum van de wetenschap. Tussen 1254 en 1257 was Albertus provinciaal van de Duitse provincie der dominicanen. In deze tijd hield hij zich onder andere bezig met de verdediging van de dominicanen tegen de aanvallen van de Parijse Faculteit en de fouten in het werk van de Arabische filosoof Averroes. Albertus was een vaardig bemiddelaar bij geschillen. Er zijn twintig geschillen bekend waarin hij bemiddelde. Drie conflicten tussen de stad Keulen en de aartsbisschop van Keulen regelde hij met succes. Paus Alexander IV riep Albertus in 1256 naar Rome om bij een geschil op te treden. Deze paus benoemde Albertus in 1260 tot bisschop van Regensburg. Dit ambt behaagde Albertus niet en nadat paus Urbanus VI aangetreden was, vroeg hij in 1262 om ontslag. De paus verleende dit en gaf hem de opdracht Duitsland en Bohemen op te roepen tot het houden van een kruistocht (de Achtste Kruistocht). Tussen 1264 en 1267 leefde en doceerde Albertus in Würzburg en Straatsburg. In 1270 keerde hij definitief terug naar Keulen in het klooster van de dominicanen, waar hij de laatste jaren van zijn leven vooral wijdde aan onderricht en studie. In 1274 nam hij deel aan het Tweede concilie van Lyon. Na de dood van zijn oud-leerling Thomas van Aquino op 12 maart 1274 verdedigde hij diens werk tegen critici. Albertus overleed op 15 november 1280.
Verering[]
Zijn stoffelijke resten bevinden zich in de crypte van het Sankt Andreasklooster te Keulen. In 1622 werd Albertus door Paus Gregorius XV zalig verklaard. De heiligverklaring vond plaats op 16 december 1931 door Paus Pius XI. Deze paus benoemde hem tegelijk tot kerkleraar en patroonheilige van de wetenschap.
Werken[]
Het is niet eenvoudig om een lijst van Albertus' werken te geven. Al in de late Middeleeuwen verschenen er de nodige werken onder zijn naam die echter niet van zijn hand zijn. De moderne edities van zijn werken gaat zo'n zeventig delen beslaan.
Trivia[]
Een bekende studentenvereniging in Nederland is naar deze wetenschapper vernoemd, de RKSV Albertus Magnus in Groningen.
Externe link[]
- Albertus Magnus Institut
- Albertus Magnus: Virtue of Herbs, Stones (edelstenen) and Certain Beasts Online versie van 17e eeuwse (Engelse) vertaling.
| Filosofen uit de Middeleeuwen en de Renaissance |
|---|
|
Patristiek: Augustinus van Hippo · Ambrosius van Milaan · Boëthius · Pseudo-Dionysius de Areopagiet Zie ook: Oosterse filosofie · Antieke filosofie · Moderne filosofie · Postmoderne filosofie · Portaal filosofie |
|
Voor meer mediabestanden zie de categorie Albertus Magnus van Wikimedia Commons. |
ar:ألبيرتوس ماغنوس bg:Албертус Магнус bs:Albert Veliki ca:Albert el Gran cs:Albert Veliký da:Albertus Magnus eo:Alberto la Granda et:Albert Suur fa:آلبرتوس ماگنوس fi:Albert Suuri fr:Albert le Grand fy:Albertus Magnus gd:Albertus Magnus gl:Alberte o Magno he:אלברטוס מגנוס hr:Sveti Albert Veliki hu:Albertus Magnus id:Albertus Magnus it:Alberto Magno ja:アルベルトゥス・マグヌス kn:ಅಲ್ಬರ್ಟ್ಸ್ ಮ್ಯಾಗ್ನಸ್ ko:알베르투스 마그누스 la:Albertus Magnus lt:Albertas Didysis ml:വലിയ അൽബർത്തോസ് no:Albertus Magnus pl:Albert Wielki pt:Alberto Magno ro:Albertus Magnus ru:Альберт Великий sh:Albert Veliki sk:Albert Veľký sl:Albert Veliki sq:Alberti i Madh sr:Алберт Велики sv:Albertus Magnus sw:Alberto Mkuu th:อัลเบอร์ตัส แม็กนัส tr:Albertus Magnus uk:Альберт Великий vi:Albertus Magnus zh:大阿尔伯特